logo-black

گالری تصاویر

وبلاگ

img

طراحی آزمایشات به منظور توسعه فرمولاسیون

تمام محصولات دارویی به دوزهای خاصی برای داروها فرموله می شوند تا به طور موثر به بیماران تحویل داده شوند. اشکال دارویی معمول دارویی شامل قرص خوراکی ، کپسول ، محلول ، سوسپانسیون ، پماد موضعی ، ژل و محلول و تزریق برای تزریق داخل وریدی (IV) ، عضلانی (IM) یا زیر جلدی (SC) است. علاوه بر این ، سیستم های مختلف انتقال دارو برای دارورسانی ترانس درمال ، داخل بینی و ریوی ایجاد شده است. اشکال مختلف دوز به فناوری های مختلف دارویی نیاز دارند و معمولاً چالش های فنی مختلفی را برای توسعه فرمولاسیون به همراه دارند. به دلیل چالش های فنی پیچیده ای که دانشمندان در طول تولید فرمول با آن روبرو هستند ، استفاده از یک روش موثر مهم است. طراحی آزمایشات (DOE) و تجزیه و تحلیل آماری به طور گسترده ای برای توسعه فرمولاسیون استفاده شده است و در بهینه سازی فرآیند و اعتبار سنجی فرآیند مفید است. مزیت عمده استفاده از DOE برای تولید فرمولاسیون برای محصولات دارویی این است که اجازه می دهد همه عوامل بالقوه به طور همزمان ، سیستماتیک و سریع ارزیابی شوند. با استفاده از DOE ، می توان تأثیر هر یک از فاکتورهای فرمول بندی بر روی هر پاسخ (و احتمالاً اثرات متقابل بین فاکتورها) را ارزیابی کرد و عوامل مهم را بر اساس تجزیه و تحلیل آماری شناسایی کرد. پس از شناسایی عوامل حیاتی ، می توان با استفاده از DOE مناسب ، فرمول بندی بهینه را برای بهینه سازی سطوح همه عوامل حیاتی تعریف کرد. روند تولید نیز می تواند به همان شیوه توسعه یافته و بهینه شود. هنگامی که فرمولاسیون و فرآیند تولید یک محصول دارویی با یک رویکرد سیستماتیک با استفاده از DOE بهینه شود ، به دلیل مقاومت فرمولاسیون و فرآیند ساخت ، مقیاس سازی و اعتبار سنجی فرآیند می تواند بسیار کارآمد باشد. این مقاله مفاهیم اساسی و چالشهای اصلی فنی در تولید فرمولاسیون و روشهای استفاده از DOE برای توسعه فرمولاسیون های دارویی را نشان می دهد. مروری بر توسعه فرمولاسیون فرمولاسیون ترکیبی از یک محصول دارویی است که شامل ماده دارویی فعال (API) و سایر مواد غیرفعال است. هر ماده غیر فعال در فرمولاسیون برای تأمین اهداف خاص برای اطمینان از عملکرد و انطباق محصول استفاده می شود. به عنوان مثال ، مواد غیرفعال رایج در فرمولاسیون قرص شامل رقیق کننده ها ، چسب ها ، مواد ضدعفونی کننده ، روان کننده ها ، مواد شوینده ، مواد رنگی و سایر مواد ویژه ای است که می تواند رهش دارو را تغییر داده یا جذب را تسهیل کند. از جمله رقیق کننده ها ، چسب ها ، مواد ضدعفونی کننده ، و روان کننده ها متداول ترین ترکیبات در فرمولاسیون قرص هستند و عملکردهایی را نشان می دهند که نام آنها نشان می دهد. لیستی از این مواد دارویی را می توان در فرمول ملی (NF) یافت. این لیست شامل تعدادی ماده تشکیل دهنده برای هر دسته از مواد کمکی است. چالش برای یک دانشمند فرمولاسیون تعیین انتخاب بهینه در هر گروه مواد کمکی و سطح بهینه هر ماده کمکی است. یک فرمولاسیون خوب باید در تمام مراحل تولید و ماندگاری محصول قابل تولید ، از نظر شیمیایی و جسمی پایدار باشد و از دسترس بیولوژیکی برخوردار باشد (یعنی باید حاوی مقدار دقیق API در هر دوز باشد که به راحتی توسط بدن انسان قابل جذب باشد). علاوه بر این ، بسیاری از استانداردهای کیفیت و الزامات خاص باید برای اطمینان از کارایی و ایمنی محصول رعایت شوند. همه این اهداف فرمول را می توان به عنوان مشخصات محصول هدف (TPP) توصیف کرد. ایجاد TPP مهم است تا تلاش برای فرموله سازی موثر و متمرکز باشد. TPP معمولاً شامل روش تجویز ، فرم و اندازه دوز ، نیاز ویژه به تحویل ، حداکثر و حداقل دوزها و جنبه های ظرافت دارویی (شکل ظاهری) است. TPP دانشمندان فرمولاسیون را به ایجاد استراتژی های فرمول بندی و متمرکز و کارآمد نگه داشتن فرمولاسیون راهنمایی می کند. بسیاری از جنبه های TPP بر اساس عواملی مانند داروهای رقابتی در بازار یا جمعیت بیمار هدف تعیین می شود (به عنوان مثال ، فرمولاسیون کودکان ممکن است به قرص های جویدنی یا سوسپانسیون نیاز داشته باشد). هنگامی که یک موجود شیمیایی جدید (NCE) ایجاد می شود ، برخی از فرضیات مربوط به TPP معمولاً قبل از رسیدن دارو به مرحله تولید فرمولاسیون ساخته می شوند. علاوه بر این ، نمایندگان بازاریابی دارویی نقش اساسی در تعریف TPP اولیه دارند. با پیشرفت پروژه و در دسترس قرار دادن اطلاعات جدید ، احتمالاً TPP باید اصلاح شود. این روش معمول است که هنگام ایجاد یک استراتژی فرمولاسیون برای انطباق با تغییرات بالقوه در TPP ، سطح قابل قبولی از انعطاف پذیری را در بر می گیرد. هنگامی که الزامات فرمولاسیون توسط TPP تعریف می شود ، باید یک استراتژی برای تسهیل توسعه موثر فرمول سازی ایجاد شود. برای ایجاد یک استراتژی فرمول ، باید خصوصیات فیزیکی ، شیمیایی و فارماکوکینتیک API را در نظر گرفت. فناوری های بهینه برای دستیابی به اهداف فرمول بندی ؛ و قابلیت های ساخت این شرکت برای پشتیبانی از محصول. استفاده از DOE در توسعه فرمولاسیون پس از مشخص شدن TPP ، برای توسعه فرمولاسیون باید مطالعات زیادی انجام شود. ثابت شده است که DOE ابزاری موثر برای دانشمندان فرمولاسیون در بسیاری از مراحل فرآیند فرمولاسیون است. در هر مرحله از تولید فرمول ، DOE می تواند به تصمیم گیری هوشمندانه کمک کند. این مراحل شامل مطالعات سازگاری با مواد افزودنی ، مطالعات امکان سنجی فرآیند ، بهینه سازی فرمولاسیون ، بهینه سازی فرآیند و مقیاس گذاری و خصوصیات فرایند تولید است. در آخر اینکه ، محصول و فرآیند تولید باید قبل از ورود به بازار تأیید شود. اولین مرحله از تولید فرمولاسیون معمولاً شامل مطالعات سازگاری مواد افزودنی برای انتخاب مواد جانبی مناسب است که از نظر شیمیایی و فیزیکی با API ها سازگار باشند. پیشرفت های تکنولوژیکی به فرمول سازان این امکان را داده است تا درک بهتری از مواد افزودنی و فعل و انفعالات آنها بین خود و با ماده فعال داشته باشند. می توان مفاهیم DOE را در مطالعات سازگاری مواد افزودنی برای درک اثرات متقابل موجود در مواد جانبی و با API در طول زمان در شرایط ذخیره سازی تسریع شده به کار برد. پس از انتخاب مواد افزودنی از نتایج مطالعه سازگاری مواد افزودنی ، معمولاً یک مطالعه امکان سنجی برای تعیین فرآیند تولید یا فناوری که فرموله سازی را برای دستیابی به TPP امکان پذیر می کند ، انجام می شود. برای هر نوع دوز داده شده ، چالشهای فنی منحصر به فردی وجود دارد که با فرایندهای مختلف تولید مرتبط است و این جنبه های فنی باید در یک مطالعه امکان سنجی مورد ارزیابی قرار گیرند. مواد افزودنی انتخاب شده در طول مطالعه سازگاری مواد افزودنی در مطالعه امکان سنجی فرآیند گنجانیده شده اند. از آنجا که در این مرحله بسیاری از عوامل تولید باید در نظر گرفته شوند ، می توان از DOE برای اطمینان از یک رویکرد کارآمد استفاده کرد. اگر این مرحله با دقت ارزیابی شود ، می توان مناسب ترین فن آوری ها را در مراحل اولیه برای شروع ساختن یک فضای طراحی قوی تعریف کرد. پس از انتخاب فرآیند تولید با استفاده از نتایج مطالعه امکان سنجی ، گام بعدی انتخاب مواد افزودنی نهایی و تعریف سطوح بهینه برای همه مواد افزودنی در فرمولاسیون است. برای انجام این کار ، معمولاً دو مطالعه انجام می شود: یک مطالعه مقدماتی فرمولاسیون (برای انتخاب مواد کمکی نهایی) و یک مطالعه بهینه سازی فرمولاسیون (برای تعریف سطوح بهینه تمام مواد کمکی در فرمول بندی). در هر دو مطالعه مقدماتی فرمولاسیون و مطالعه بهینه سازی فرمولاسیون ، بسیاری از فاکتورها و پاسخ های فرمول بندی باید ارزیابی شوند. هنگام مقابله با عوامل متعدد با تأثیرات متقابل بالقوه ، استفاده از DOE کارآمدترین و موثرترین روش برای درک سیستم فرمولاسیون و بهینه سازی فرمولاسیون با انتخاب بهترین ترکیب مواد افزودنی برای دستیابی به TPP است. به عنوان مثال ، اگر یک فرآیند ترکیب خشک برای تولید یک قرص حاوی API تعیین شود ، می توان یک مطالعه سازگاری را برای انتخاب رقیق کننده ها ، مواد ضدعفونی کننده و روان کننده هایی که از نظر شیمیایی سازگار هستند ، انجام داد. این مواد کمکی برای ارزیابی بیشتر در سیستم فرمولاسیون اولیه گنجانده خواهد شد. یک مطالعه مقدماتی فرمولاسیون برای ارزیابی مواد کمکی موجود در سیستم فرمولاسیون اولیه طراحی و انجام می گردد. از نتایج مطالعه برای انتخاب مواد کمکی در سیستم فرمول بندی نهایی استفاده می شود. گام نهایی در توسعه فرمولاسیون ، طراحی و انجام یک مطالعه بهینه سازی فرمولاسیون برای بهینه سازی سطوح کم کننده در سیستم فرمول بندی نهایی است. مطالعه مقدماتی فرمول بندی و مطالعه بهینه سازی فرمولاسیون هر دو متغیرهای مختلفی را شامل می شود و آزمایش های مناسب طراحی شده برای کارایی و اثربخشی این مطالعات ضروری است. چنانچه سیستم فرمول اولیه شامل چهار متغیر فرمولاسیون باشد، به طور مثال ، درصد API (دو سطح) ، رقیق کننده ها (سه سطح) ، مواد ضدعفونی کننده (دو سطح) و روان کننده ها (دو سطح)، اگر قرار باشد تمام ترکیبات احتمالی موجود در سیستم فرمولاسیون اولیه مورد ارزیابی قرار گیرد ، یک فاکتوریل DOE کامل می تواند به 24 مطالعه نیاز داشته باشد ( اگر تمام ترکیبات احتمالی برای سطوح مربوط به همه مواد کمکی در سیستم فرمول بندی نهایی ارزیابی شود ، به 24 مطالعه نیاز دارد ). DOE برای مطالعات مقدماتی و بهینه سازی می تواند بر اساس ویژگی منحصر به فرد یک پروژه خاص ایجاد شود. بهینه سازی فرآیند تولید یک فرمولاسیون خوب باید آسان باشد و باید محصولات خوب را به طور مداوم تولید کند. پس از بهینه سازی فرمولاسیون ، باید مطالعات بیشتری برای بهینه سازی فرآیند تولید انجام شود. یک فرآیند تولید معمول برای یک محصول قرص شامل توزین ، فرز ، دانه بندی و خشک کردن ، مخلوط کردن و روانکاری ، فشرده سازی و پوشش است. هر مرحله پردازش شامل چندین پارامتر فرآیند است. برای یک فرمول بندی مشخص ، تمام مراحل پردازش باید کاملاً ارزیابی شود تا بتوان یک فرآیند ساخت قوی را تعریف کرد. این فرآیند معمولاً پس از انتخاب فرمولاسیون شروع می شود و معمولاً مقدار بیشتری از API لازم است. در توسعه فرآیند ساخت ، تکنیک های مختلفی برای برنامه ریزی طراحی های آزمایشی باید در نظر گرفته شود. یک تکنیک بسیار قدرتمند تهیه نمودار جریان فرآیند است که می تواند به ترسیم مراحل مراحل فرآیند و لیست متغیرهای مربوطه و پاسخ های مورد علاقه در هر مرحله از برنامه توسعه کمک کند. جزئیات موجود در این نمودارها بسته به نوع فرمول در حال توسعه می تواند تفاوت زیادی داشته باشد. در هر مرحله از فرآیند ، ایده های طراحی و تجزیه و تحلیل می تواند توسعه یابد. هنگامی که مجموعه ای اولیه از طرح ها برنامه ریزی شد ، هنگامی که مجموعه ای اولیه از طرح ها برنامه ریزی شد ، منابعی مانند نیاز به مواد شیمیایی یا در دسترس بودن آن ها برای هر مرحله را می توان در صورت لزوم تعیین کرده و تغییر داد. با در دسترس بودن نتایج هر مرحله از فرآیند ، متغیرهای فرآیند در شرایط ثابت می توانند به مراحل بعدی منتقل شوند. به عنوان مثال ، فرض کنید کمترین و بالاترین اندازه بار قابل قبول و زمان های قابل قبول مخلوط سازی از مرحله قبل از مخلوط سازی ایجاد شده باشد. در مرحله دانه بندی ، تعیین تأثیرات اندازه بار ، آب کل و میزان اضافه شدن آب بر روی پاسخها از اهمیت برخوردار است. با این وجود ، در دسترس بودن مواد شیمیایی کم اهمیت است و در مراحل بعدی فرآیند نیاز بیشتری نسبت به آن وجود دارد. اندازه گیری تأثیرات مستقیم هر متغیر بر روی هر یک از پاسخها از اهمیت برخوردار است ، اما تعیین تعاملات بین متغیرها از اهمیت چندانی برخوردار نیست. بنابراین می توان 23 فاکتوریل را که قبلاً برنامه ریزی شده بود ، برای حفظ منابع شیمیایی به 23-1 فاکتوریل کسری تقسیم کرد. این نوع فرآیند را می توان در هر مرحله و حتی در کل فرایند توسعه فرمولاسیون ادامه داد. برای تیم تحقیقاتی مفید است که برای هر مرحله از توسعه فرمولاسیون ، فرایند طراحی آزمایشی را برنامه ریزی کنند. این تیم باید بسیاری از عوامل را بررسی کند ، از جمله اهداف توسعه فرمول بندی ، در دسترس بودن نتایج نظری و تجربی قبلی ، متغیرها و پاسخ های مربوطه ، منابع موجود و هزینه ، اما نه محدود به آنها. با این حال ، لازم به ذکر است که فرایند طراحی آزمایشی در تمام مراحل توسعه فرمولاسیون نمی تواند در یک جلسه تصمیم گیری شود. هر فرآیند چالشهای منحصر به فرد خود را دارد و بسیاری از طرحهای مختلف تجربی و تکنیکهای تجزیه و تحلیل می توانند برای رفع آنها استفاده شوند. ارائه طرحهای خاص که همیشه در هر مرحله مناسب باشند غیرممکن است. با پیشرفت روند ، نتایج حاصل از طراحی های آزمایشی برنامه ریزی شده برای مراحل اولیه تولید فرمولاسیون ممکن است راهنمایی هایی را ارائه دهد که برنامه های ساخته شده در مراحل بعدی را تغییر می دهد. هنگامی که فرآیند تولید یک محصول دارویی با یک رویکرد سیستماتیک با استفاده از DOE بهینه شود ، روند تولید قوی خواهد بود و درک فرآیند جامع خواهد بود. این نتایج ، به نوبه خود ، به موفقیت در مقیاس گذاری و اعتبار سنجی فرآیند کمک می کند و در نهایت کیفیت بالای محصول را در طول تولید معمول تضمین می کند. خلاصه طراحی آزمایشات (DOE) و تجزیه و تحلیل آماری به طور گسترده ای برای توسعه فرمولاسیون ها استفاده شده است. استفاده از DOE به دانشمندان فرمولاسیون این امکان را می دهد تا تمام فاکتورهای فرمول بندی را به طور منظم و به موقع ارزیابی کنند تا فرایند فرمول بندی و تولید را بهینه کنند. هنگامی که فرمول بندی و فرآیندهای تولید یک محصول دارویی با یک رویکرد سیستماتیک بهینه می شود ، به دلیل استحکام فرآیند فرمولاسیون و تولید ، اعتبار سنجی و مقیاس سازی می تواند بسیار کارآمد باشد. پایان

img

سامانه های نوین دارورسانی از راه پوست

طیف گسترده ای از درمان های موضعی در پاسخ به بینش جدیدی که از طریق درک پاتوفیزیولوژی بیماری و نیاز پزشکان به اتخاذ یک رویکرد درمانی فردی به دست آمده است ، پدید آمده است. از آنجا که از عوامل موضعی معمولاً برای مدیریت بیماری های پوستی استفاده می شوند ، این مقاله برخی از پیشرفت های جدید در زمینه تحویل دارو را بررسی می کند که آمادگی بیشتری برای افزایش اثربخشی فرمولاسیون های موضعی دارند و یا امکان رژیم های دوز ساده ای را دارند که ممکن است نتایج درمانی را بهبود بخشد. وقتی نوبت به تحویل دارو به یک سایت خاص می رسد ، فرمولاسیون های موضعی احتمالاً از جمله چالش برانگیزترین محصولات برای تولید هستند. یک فرمولاسیون موضعی موثر نیاز به ایجاد یک محیط شیمیایی پایدار در یک ظرف مناسب توزیع دارد تا بتواند ترکیبات مختلفی را که ممکن است متفاوت باشد ، در خود جای دهد. اگر خصوصیات فیزیکوشیمیایی ناسازگار نباشد. پس از استفاده ، یک فرمولاسیون موضعی باید با محیط پوست تداخل کند ، که می تواند سرعت انتشار این ترکیب (ترکیبات) را برای دستیابی به جذب کافی پوست تحت تأثیر قرار دهد. مواد جانبی به خودی خود اثرات جسمی اضافی مانند خشک کردن ، انسداد یا مرطوب کنندگی را روی پوست ایجاد می کنند. تحقیقات و فناوری درک بهتری از فیزیک ، شیمی ، فارماکودینامیک و فارماکوکینتیک داروهای مورد استفاده در درمان های موضعی به دست آورده است. این بینش ها منجر به ایجاد سیستم های تحویل جدید شده است که قادر به افزایش اثربخشی ، تحمل و مقبولیت محصولات آرایشی و فرمولاسیون های موضعی هستند . ملاحظات فرمول چالش تولید یک محصول موضعی موفق از چندین نیاز است که یک فرمول باید برآورده کند: 1 . انتخاب ظرف و پایداری محصول بسته به خصوصیات ترکیبات ترکیب شده ، یک ظرف توزیع کننده انتخاب می شود (به عنوان مثال لوله ، شیشه ، قوطی و غیره) تا یک محیط فیزیکوشیمیایی پایدار ایجاد کند که از ترکیب (های) فعال در برابر تخریب شیمیایی محافظت کند. فرمولاسیون می تواند یک مایع یا نیمه جامد ، تک فاز یا چند فاز باشد (به عنوان مثال ، روغن در آب یا آب در روغن). این امر تا حد زیادی به خصوصیات ترکیب فعال (ها) و شرایط پوستی که باید درمان شود بستگی دارد . 2.نفوذ پوست پس از استفاده از محصول بر روی پوست ، تعامل پیچیده ای بین فرمولاسیون ، ترکیبات فعال و خود پوست ایجاد می شود. نفوذ ترکیب (های) فعال به داخل پوست به دنبال اولین قانون انتشار فیک ، که میزان انتقال املاح را به عنوان تابعی از غلظت مواد مختلف ، اندازه سطح درمان و نفوذپذیری پوست توصیف می کند. با این حال ، نفوذپذیری پوست می تواند تحت تأثیر بسیاری از عوامل مانند اثرات خشک کردن ، مرطوب کنندگی و یا انسداد مواد افزودنی موجود در فرمولاسیون قرار گیرد ، که در ترکیب ، می تواند رهاسازی محصول در محل درمان را تعدیل کند. به طور مثال در آکنه ، محل اثر در داخل واحد پیلوسباسه است و بنابراین ، یک فرمولاسیون ضد آکنه کارآمد باید نفوذ ترکیبات فعال را در این محیط فوق العاده لیپوفیل تسهیل کند. . 3. مقبولیت لوازم آرایشی و بهداشتی در دنیای امروز که خود آگاهی از تصویر دارد ، بیماران بدنبال محصولات موضعی هستند که نه تنها ایمن و موثر باشند ، بلکه از نظر زیبایی نیز قابل قبول بوده و کاربرد آنها نیز آسان باشد. جنبه زیبایی یکی از دلایل اصلی مراجعه بیماران با ناراحتی های پوستی به مشاوره پوست است. بنابراین ، محصولاتی که راحتی ایجاد می کنند و در برنامه های روزانه وارد می شوند ، سطح مطابقت را افزایش می دهند و در نهایت ، اثر درمان موضعی را افزایش می دهند. به عنوان مثال ، برای دارورسانی پوستی گاه باید مصرف دارو را روی سطوح بزرگ و مودار مانند سینه و پشت در نظر بگیرند. این ممکن است به فرمولاسیون هایی نیاز داشته باشد که به راحتی گسترش می یابند ، و یک فرمولاسیون ایده آل باید حداقل پسماند یا چربی به جا بگذارد. سیستم های جدید آرایشی و بهداشتی موجود در بازار مراقبت از پوست لیپوزوم ها به عنوان اولین نسل از سیستم های تحویل جدید شناخته می شوند. سالهاست که این روشهای انتخابی بسیاری از ترکیبات مراقبت از پوست و مواد آرایشی است. لیپوزوم ها عروق توخالی و مایع مانند (وزیکول) به شکل کروی هستند که حاوی یک یا چند لایه چربی هستند. این کره های مایع مانند ، مواد فعال را به داخل پوست آورده و سپس به آرامی آزاد می شوند. نیوزوم ها سیستم های وزیکولار مشابه لیپوزوم ها هستند و می توانند به عنوان ناقل داروهای آمفیفیلیک و لیپوفیلیک یا مواد آرایشی مورد استفاده قرار گیرند. اولین شرکت بزرگ لوازم آرایشی و بهداشتی آنها را برای کاربردهای آرایشی ابداع کرد. نیوزوم ها غیر یونی هستند. آنها به طور کلی کمتر از انواع یونی سمی هستند و با محدود کردن عملکرد آنها برای هدف قرار دادن سلولهای خاص باعث بهبود شاخص درمانی مواد آرایشی یا API می شوند. میکروکپسول ها یک محصول تجاری شناخته شده و قدیمی است که همان مزیت لیپوزوم ها را دارد و باعث آزاد شدن زمان مواد موثره می شود. اینها معمولاً به شکل کروی یا مستطیلی کوچک با یک هسته داخلی یا "پر" و یک پوسته یا غشای خارجی هستند. میکرو کپسول ها برای برهم زدن پوسته و آزاد سازی مواد فعال موجود در داخل ، به یک فشار برشی به صورت مالش نیاز دارند. این ویژگی برای محصولات آرایشی موضعی و محصولات مراقبت شخصی ایده آل است. با این حال ، طراحی مقاومت دیواره میکرو کپسول ضروری است تا سرعت برشی ناشی از کاربرد موضعی (یعنی مالش) دیواره غشا را مختل کرده و مواد فعال موجود را آزاد کند. در سالهای اخیر، رویکرد میکروکپسولاسیون به سمت سیستم هایی با بهبود پایداری و کارآیی در ارائه مواد فعال تغییر شکل داده است. کره های چند لایه اکنون قادر به تثبیت هر دو فعال آب دوست و آب دوست هستند - در نتیجه از اکسید شدن و تغییر رنگ فرمول نهایی جلوگیری می کند. میکرواسفنج ها یک سیستم تحویل پلیمری ثبت شده و ثبت شده است که تحریک کننده ، جهش زا ، حساسیت زا ، غیر سمی و غیر قابل تخریب نیست. جذابیت میکرو اسفنج ها از توانایی آنها برای غلبه بر مشکلات تجربه شده با سیستم های متداول تحویل و توانایی آنها برای آزاد سازی موثر مواد فعال در مدت زمان طولانی ناشی می شود. هیدروژل ها سیستم های انتقال پایدار هستند که پلیمرهای هیدوفیل هستند. گیاهان ، جلبک های دریایی ، بافت حیوانی و کیتین همگی نمونه هایی از هیدروژل های موجود در طبیعت هستند. هیدروژل ها با احتراق فاز آبی خارجی متورم می شوند و این تورم به پلیمر (های) استفاده شده و همچنین سایر عوامل بستگی دارد. به طور گسترده اعتقاد بر این است که هیدروژل ها مسیر قابل توجهی در جذب / آزاد سازی مواد آب دوست ارائه می دهند. آسپازوم ها در ابتدا آسپازوم ها هنگامی تشکیل شدند که آسکوربیل پالمیتات به عنوان یک وزیکول دو لایه بررسی شد. آسپازوم می تواند مواد آب دوست را محصور کرده و نفوذ پوست را افزایش دهد. ارگانوژل ها فازهای شفاف ، ترمودینامیکی پایدار ، ویسکوالاستیک و ژله مانند زیست سازگار دارند که از فسفولیپیدهای هیدراته و یک مایع آلی تشکیل شده است پچ ها آسترهای آزاد کننده ای هستند که ماده فعال را از طریق پوست منتقل می کند. سیستم های پچ برای شرکت های دارویی برای کنترل تجویز دارو از طریق پوست ساخته شده است. با این حال ، شرکت های لوازم آرایشی و بهداشتی اکنون فناوری وصله را برای استفاده از لوازم آرایشی قرض می گیرند و این مسیر به عنوان یک نمونه عالی از انتقال مواد فعال و همچنین انتقال فناوری عمل می کند. سیستم های پچ ماده فعال را از طریق مخزن یا ماتریکس تحویل می دهند. آستر از وصله محافظت می کند در حالی که استفاده نمی شود. ماده فعال دارویی یا ماده آرایشی فعال در وصله آغشته می شود. این چسب اجزای وصله را متصل کرده و به پوست می چسبد. غشا زمان آزاد شدن ماده فعال را کنترل می کند. سرانجام ، قسمت پشتی قسمتی است که در معرض هوا قرار دارد و از فعالیتهای ماده فعال در هر زمان محافظت می کند. این قسمت ها به عنوان مجموع کل برای تزریق ماده فعال در پوست کار می کنند.

img

سامانه های دارورسانی هوشمند بعنوان محصولات مراقبت از پوست

پوست عضوی معجزه آسا است و صنعت لوازم آرایشی و بهداشت شخصی همچنان در مورد چگونگی حفظ سلامتی و زیبایی این عضو ، بزرگترین در بدن ، پیشرفت می کند. بیشتر درخشش جوان و درخشان روی پوست اغلب از طریق تحویل محصولات پیشرفته و فعال مراقبت از پوست حاصل می شود. این محصولات به گونه ای طراحی شده اند که به طور موثر روی سطح پوست کار می کنند. با این وجود عملکرد موثرترین محصولات با استفاده از فناوری جدید مواد تشکیل دهنده فعال و از همه مهمتر با سیستم های جدید هدفمند که مواد موثره را به مناطق مشخص پوست می رساند ، افزایش می دهد تا به مطلوب ترین نتایج برسد. فناوری سیستم تحویل را می توان به دو قسمت تقسیم کرد. اولین تحویل "سطحی / موضعی" است که توسط FDA در ایالات متحده به عنوان "لوازم آرایشی" تعریف شده است. و دوم تحویل زیر (به / گذشته) "سطح" است. بسته به عمق نفوذ و اینکه مواد به جریان خون وارد می شوند ، این مواد توسط FDA به عنوان "دارو" یا به اصطلاح صنعت API (مواد دارویی فعال) مشخص می شوند. بین این دو تمایز قانونی یک منطقه خاکستری وجود دارد و این غیر قانونی است. با توجه به این نقض ، صنعت تحقیقات و وقت زیادی را صرف تولید مواد موثری کرده است که نشان داده شده و ادعا می کنند عملکردی را به دنبال افزایش سریع تقاضای مصرف کننده از بزرگسالان و فرزندان آنها ارائه می دهند. با ادامه تلاش برای جوانی پوست ، بازار مراقبت از پوست ضد پیری به سرعت افزایش می یابد. هزاران فرمول وجود دارد که کلید پوستی شاداب و جوان است. با این حال، برای اینکه مواد فعال موجود در این فرمولاسیون های مراقبت از پوست به صورت بهینه انجام شوند ، باید به مناطق هدف پوست نفوذ کرده و مزایای مشخص ادعا شده را انجام دهند. فعالانی که در بالای لایه شاخی ، سطح سلولی مرده ، "نشسته" هستند ، فقط مزایای موقتی و کمتری دارند. فعالینی که به لایه های زنده سلول های پوست عمیق تر منتقل می شوند ، می توانند کارآمدتر عمل کرده و تغییرات قابل توجهی در ظاهر و کیفیت پوست ایجاد کنند. کلید دستیابی به این بهبود این است که چگونه و چه موقع مواد فعال تحویل داده می شوند ، و چه محرکی برای رساندن آنها به مفیدترین مقصد روی پوست استفاده می شود. نفوذ مواد فعال به لایه های پوست با استفاده از سیستم های تحویل(delivery) با دقت طراحی شده قابل دستیابی است. این سیستم ها به عنوان "وسیله نقلیه" عمل می کنند برای رساندن مواد فعال به لایه های پوست. چنین سیستم های تحویل هدفمند در بهینه سازی اثربخشی مواد فعال گران قیمت و غالباً تجزیه پذیر بسیار موثر بوده اند. اگر فعالان تخریب شوند ، به سایتهای مناسب نفوذ نکنند ، یا تحویل داده نشوند ، آنها در حد کامل خود استفاده نخواهند شد و ممکن است مطابق با پتانسیل کامل مزایا و ادعاها عمل نکنند. مکانیسم های نفوذ پوست می تواند از طریق دو مکانیسم عمومی به پوست نفوذ کند: ابزارهای فیزیکی یا شیمیایی. انواع مکانیسم های نفوذ فیزیکی شامل یونتوفرز یا استفاده از یک بار الکتریکی کوچک ، جریان های الکتریکی ، انرژی گرمایی ، نور یا سونوگرافی است. نفوذ شیمیایی را می توان با استفاده از: حلال های آلی ، اسیدهای چرب ، الکل ها ، سورفاکتانت ها یا تقویت کننده های اختصاصی به دست آورد. در حالی که تسهیل تکنیک های نفوذ شیمیایی را می توان به عنوان سیستم های تحویل "ساده" توصیف کرد ، رویکردهای پیچیده دیگری نیز برای دستیابی به اهداف توصیف شده وجود دارد. فرمول های فعلی از انواع مختلف این ترکیبات در ترکیبات مختلف و آرایش های مکانی برای استفاده به عنوان سیستم های پیچیده تر تحویل استفاده می کنند. چه از نظر فیزیکی و چه از نظر شیمیایی وارد پوست شوید ، سه روش برای دستیابی به نفوذ لایه سلول وجود دارد. نفوذ درون سلولی به داخل سلولهای لایه شاخی وارد می شود. نفوذ بین سلولی به اطراف و از طریق سلولهای لایه شاخی با هم تداخل می یابد. نفوذ ترانساپنداژال مسیرهای دیگری را در پوست طی می کند ، مانند دهانه های اطراف فولیکول های مو از طریق غدد چربی و غدد عرق. مسیر transappendageal به عنوان یک مسیر شنت شناخته می شود و از اهمیت کمتری برخوردار است زیرا نشان دهنده یک ناحیه نفوذ کوچک از سطح کل پوست است. سیستم های تحویل باعث تقویت مفید مواد فعال می شوند و به پوست کمک می کنند حداکثر مزایای قابل دستیابی را بدست آورد. با توجه به گسترش و محدودیت بیشتر مقررات جهانی در مورد مواد مراقبت از پوست ، یک رویکرد "low hanging fruit" برای موفقیت استفاده از مواد با ارزش پوست موجود در بازار است اما آنها را موثرتر می کند. اساساً ، ما می خواهیم که مواد فعال موجود ، پذیرفته شده و فعال ما عملکرد خوبی داشته باشند و با خیال راحت نتایج مفید و مستندی را ارائه دهند تا بهتر از زمانی که به تنهایی استفاده می شود ، کار کنند. برای تحقق این امر ، یک سیستم تحویل موفق کلید ایجاد فرمولهایی است که مواد تشکیل دهنده را تحویل داده و نتایج مطلوبی را بدست می آورد. اجازه دهید نگاهی به انواع مختلف سیستم های تحویل موجود در بازار مراقبت از پوست بیندازیم. • لیپوزوم ها به عنوان اولین نسل از سیستم های تحویل جدید شناخته می شوند. سالهاست که این روشهای انتخابی بسیاری از ترکیبات مراقبت از پوست و مواد آرایشی است. لیپوزوم ها اجسام توخالی و مایع مانند (وزیکول) به شکل کروی هستند که حاوی یک یا چند لایه چربی هستند. این کره های مایع مانند ، مواد فعال را به داخل پوست آورده و سپس به آرامی آزاد می شوند. • نیوزوم ها سیستم های وزیکولار مشابه لیپوزوم ها هستند و می توانند به عنوان ناقل داروهای آمفیفیلیک و لیپوفیلیک یا مواد آرایشی مورد استفاده قرار گیرند. اولین شرکت بزرگ لوازم آرایشی و بهداشتی آنها را برای کاربردهای آرایشی ابداع کرد. نیوزوم ها غیر یونی هستند. آنها به طور کلی کمتر از انواع یونی سمی هستند و باعث بهبود شاخص درمانی مواد آرایشی یا API می شوند. با محدود کردن عملکرد آنها برای هدف قرار دادن سلولهای خاص . • میکروکپسول ها یک محصول تجاری شناخته شده و قدیمی است که همان مزیت لیپوزوم ها را دارد و باعث آزاد شدن زمان مواد موثره می شود. اینها معمولاً به شکل کروی یا مستطیلی کوچک با یک هسته داخلی یا "پر" و یک پوسته یا غشای خارجی هستند. میکرو کپسول ها برای برهم زدن پوسته و آزاد سازی مواد فعال موجود در داخل ، به یک فشار برشی به صورت مالش نیاز دارند. این ویژگی برای محصولات آرایشی موضعی و محصولات مراقبت شخصی ایده آل است. با این حال ، طراحی مقاومت دیواره میکرو کپسول ضروری است تا سرعت برشی ناشی از کاربرد موضعی (یعنی مالش) دیواره غشا را مختل کرده و مواد فعال موجود را آزاد کند. در سالهای اخیر، رویکرد میکروکپسولاسیون به سمت سیستم هایی با بهبود پایداری و کارآیی در ارائه مواد فعال تغییر شکل داده است. کره های چند لایه اکنون قادر به تثبیت هر دو فعال آب دوست و آب دوست هستند - در نتیجه از اکسید شدن و تغییر رنگ فرمول نهایی جلوگیری می کند . • فناوری نانو در دنیای لوازم آرایشی و مراقبت از پوست نسبتاً جدید است ، اما فناوری اصلی از سال 1959 وجود داشته است. فناوری نانو به روش انتقال به داخل یا از طریق برخی یا تمام لایه های پوست با استفاده از ذرات اندازه نانومتر ، تقریباً یک اشاره دارد. -میلیاردی متر چنین ذراتی را فقط می توان از طریق میکروسکوپ های بسیار قدرتمند مشاهده کرد. در مورد این فناوری از نظر ایمنی بالقوه یا فقدان آن بحث و جدال زیادی وجود دارد ، با توجه به این واقعیت که برای استفاده های آرایشی و بهداشتی حدس زده می شود ، یا در بعضی موارد نشان داده است که مواد فعال موجود با توجه به توانایی عبور از غشای سلول ممکن است به جریان خون برسند FDA (ایالات متحده) و انجمن سلطنتی (انگلستان) با صدور بیانیه هایی خواستار ادامه آزمایش مناسب شدند. این یک زمینه در حال ظهور با تغییرات و مسیر پیش بینی شده برای ارزیابی ایمنی است ، زیرا برای هر نوع نانوذره جداگانه مسیری طولانی است که هنوز پیموده نشده است . • Microsponge Technology یک سیستم تحویل پلیمری ثبت شده و ثبت شده است که تحریک کننده ، جهش زا ، حساسیت زا ، غیر سمی و غیر قابل تخریب نیست. جذابیت میکرو اسفنج ها از توانایی آنها برای غلبه بر مشکلات تجربه شده با سیستم های متداول تحویل و توانایی آنها برای آزاد سازی موثر مواد فعال در مدت زمان طولانی ناشی می شود . • هیدروژل ها سیستم های انتقال پایدار هستند که پلیمرهای هیدوفیل هستند. گیاهان ، جلبک های دریایی ، بافت حیوانی و کیتین همگی نمونه هایی از هیدروژل های موجود در طبیعت هستند. هیدروژل ها با احتراق فاز آبی خارجی متورم می شوند و این تورم به پلیمر (های) استفاده شده و همچنین سایر عوامل بستگی دارد. به طور گسترده اعتقاد بر این است که هیدروژل ها مسیر قابل توجهی در جذب / آزاد سازی مواد آب دوست ارائه می دهند . • در ابتدا آسپازوم ها هنگامی تشکیل شدند که آسکوربیل پالمیتات به عنوان یک وزیکول دو لایه بررسی شد. آسپاسموم می تواند مواد آب دوست را محصور کرده و نفوذ پوست را افزایش دهد . • ارگانوژل ها فازهای شفاف ، ترمودینامیکی پایدار ، ویسکوالاستیک و ژله مانند زیست سازگار دارند که از فسفولیپیدهای هیدراته و یک مایع آلی تشکیل شده است . • Patch Delivery Systems آسترهای آزاد کننده ای است که ماده فعال را از طریق پوست منتقل می کند. سیستم های Patch Delivery برای شرکت های دارویی برای کنترل تجویز دارو از طریق پوست ساخته شده است. با این حال ، شرکت های لوازم آرایشی و بهداشتی اکنون فناوری وصله را برای استفاده از لوازم آرایشی قرض می گیرند و این مسیر به عنوان یک نمونه عالی از انتقال مواد فعال و همچنین انتقال فناوری عمل می کند! سیستم های پچ فعال را از طریق پنج جزء تحویل می دهند. آستر از وصله محافظت می کند در حالی که استفاده نمی شود. ماده فعال دارویی یا ماده آرایشی فعال در وصله آغشته می شود. این چسب اجزای وصله را متصل کرده و به پوست می چسبد. غشا زمان آزاد شدن فعال را کنترل می کند. سرانجام ، قسمت پشتی قسمتی است که در معرض هوا قرار دارد و از فعالیتهای فعال در هر زمان محافظت می کند. این قسمت ها به عنوان مجموع کل برای تزریق ماده فعال در پوست کار می کنند . • سیستم های تحویل اختصاصی طراحی شده برای محصولات خاص Niadyne، از 24 سیستم مراقبت از پوست خود برای استفاده از سیستم تحویل MicroNutrient استفاده می کند. تحویل ریز مغذی ها باعث می شود تا مواد با انتشار آهسته و مداوم به اپیدرم نفوذ کنند. این زمان را برای مولکول فراهم می کند تا به شکل فعال خود تبدیل زیستی شود Conrex PET (فناوری افزایش نفوذ) یکی از معدود تقویت کننده های اختصاصی است که دارای تاییدیه FDA در ایالات متحده است و از نظر بالینی نشان داده شده است که مولکول ها را از طریق پوست تحویل می دهد. این روش به صورت موضعی نیز کار می کند و نشان داده شده است که این توانایی برای افزایش کارایی فعالان موثر است. با توجه به این واقعیت که PET از ترکیبات طبیعی تشکیل شده است که غیر سمی ، تحریک کننده و غیر حساسیت زا هستند ، به عنوان یک تقویت کننده نفوذ "ایمن" در نظر گرفته می شود. PET با حل کردن ماده (مواد) فعال در ماتریس های پلیمری و اصلاح موقت نفوذ پذیری پوست کار می کند. این رویکرد مولکولهای بزرگ و منتخب را قادر می سازد تا از بین سلولهای پوستی لایه شاخی ، لایه لوسیدوم ، لایه گرانولوزوم عبور کرده و درنهایت به لایه های عمیق پوست (لایه اسپینوزوم ، لایه بازال) برسند. این سیستم تحویل را می توان در محصولات مراقبت از پوست SESHA Cosmeceutical یافت. ترانسفروزومها اجسام سیستم تحویل فوق مولکولی هستند که می توانند از یک سد نفوذ پذیری عبور کنند. کشش آنها از لیپوزوم ها بیشتر است. فن آوری انتقال بدن به آب کشیده می شود و می توان این وزیکول های فوق العاده تغییر شکل را با مواد فعال بارگذاری کرد. هنگامی که این فن آوری در فرمول های آرایشی استفاده می شود ، شرکت حامل مسیرهای آب دوست را جستجو و بهره برداری می کند. این فرآیند به وزیکول اجازه می دهد تا از سد عبور کرده و ماده فعال را آزاد کند. این فناوری اختصاصی سیستم تحویل دارو است که توسط یک شرکت آلمانی معروف به IDEA AG ساخته شده است . • Lipoderm® Core ، ترکیبی انحصاری و معلق در انتظار ثبت اختراع است که با افزودن به امولسیون ، ادعا می کند عمل خارج از پوست دارد. لیپودرم® هسته اثربخشی و تحویل مواد فعال را در فرمولاسیون های مراقبت شخصی بهبود می بخشد. این فناوری با ایجاد مقدار کمی از هم گسیختگی در لایه قرنیه کار می کند ، بنابراین کانال هایی را در ماتریکس لیپیدهای پوست باز می کند. این فناوری به طور موثر با تعداد زیادی از ساختارهای شیمیایی ، قطبی و غیر قطبی است و از PCCA در دسترس است. Transcutol ™ CG (دی اتیلن گلیکول مونو اتیل) توانایی جذب و نگهداری آب را دارد. این ماده هم در آب و هم در روغن محلول است و قادر به ایجاد یک انبار API داخل مخزنی یا مخزن برای ماده فعال است. Transcutol ™ CG به راحتی با حلال های قطبی و غیر قطبی ترکیب می شود. این ماده به دلیل سازگاری زیستی با پوست بسیار ارزشمند است و از خاصیت حل کنندگی بالایی برخوردار است. Transcutol ™ CG از Gattefosse در دسترس است. ActivBoost توسط Technology Recovery Systems، LLC یک سیستم تحویل ضد پیری ، مرطوب کننده و منحصر به فرد است که ضد تحریک و تحریک کننده و طبیعی است. به روشی قابل پیش بینی و برگشت پذیر ، سیستم فعال کننده هیدروکسید اکتیو بوست (tm) قادر است بسیاری از مواد فعال را به دوزهایی که قبلاً غیرممکن تصور می کردند ، به داخل پوست برساند. سیستم ActivBoost با ایجاد کانال های آب در لایه شاخی کار می کند. این کانال ها روشی را برای رساندن هر دو مولکول آب دوست و چربی دوست به پوست و بافت های اطراف فراهم می کنند. تمام اجزای ActivBoost در فهرست IIG FDA هستند . • Retinol Molecular Film Fluid یک سیستم تحویل لوازم آرایشی جدید است که به طور خاص برای رتینول ایجاد شده است (ماده ضد پیری موثر شناخته شده) که تثبیت مولکول حساس به اکسیداسیون را تضمین می کند و جذب پوستی ویتامین A را از طریق اپیدرم ایجاد می کند. • سیستم تحویل پلیمر Invisicare به طور خاص برای حمل مواد غیر محلول در آب و برخی از مواد فعال کاتیونی در محصولات پایه آب بدون استفاده از الکل ، سیلیکون ، موم یا سایر حلال های آلی فرموله شده است. Invisicare Polymer یک سیستم تحویل پلیمر اختراع شده با فرمول و فرایند منحصر به فرد برای ترکیب مواد فعال در سیستم تحویل است که مدت زمان باقی ماندن ماده فعال بر روی پوست را افزایش می دهد. چالش های قابل پیش بینی و ارزش آینده سیستم های تحویل در آینده هنگام کار با سیستم های مراقبت از پوست ، تکثیر می یابد. سیستمی متناسب با همه وجود ندارد. مواد فعال پیشرفته باید به طور صحیح با سیستم های تحویل که کار می کنند تا مزایای خود را به طور موثر ارائه دهند و در عین حال پایدار و سالم بمانند. با این حال ، در چنین سیستم هایی مهم است که مواد فعال بیش از حد قوی نشوند ، زیرا این می تواند منجر به سمیت بالقوه شود. هر روش تحویل انتخاب شود ، سیستم های تحویل محصول عملکرد بهتری دارند. علاوه بر این ، آنها جنبه های جذاب بسیاری برای مصرف کننده فراهم می کنند. به طور کلی ، مصرف کنندگان ممکن است در ابتدا محصولات را به دلیل ادعا و ورود رسانه های اجتماعی خریداری کنند. با این حال ، سیستم های تحویل ممکن است به دلیل ارزش افزوده آنها ، در ادعاهایی که می توانند برای محصولات مطرح شوند ، کمک کنند. وقتی شرکت ها سیستم های تحویل خود را توسعه می دهند ، معمولاً آزمایش هایی را انجام می دهند که کارآیی محصول را نشان می دهد. این اطلاعات به راحتی تبدیل شده و می تواند به طور موثر به ادعاهای جالب بازاریابی برای محصول شما ترجمه شود. با استفاده از یک فناوری تحویل ، فرد می تواند محصولی را با نتایج بلافاصله قابل درک و بلند مدت تولید کند. بعداً ، مشتریان بخاطر عملکردی که می توانند ببینند و احساس کنند ، خرید را تکرار می کنند. این ادعاها محصولات را از رقابت متمایز می کند و اعتبار را فراهم می کند. نتیجه اینکه با استفاده از سیستم تحویل محصولی برتر ایجاد می شود که به طور موثرتری نفوذ کرده و احساس بهتری در پوست ایجاد می کند. همه این ویژگی ها بر رفتار مصرف کننده و الگوهای تکراری هزینه تأثیرگذار هستند. محصولاتی که دارای سیستم تحویل برای تقویت مواد فعال هستند ، نفوذ عمیق تری پیدا می کنند و در نتیجه باعث افزایش کارایی و تولید عملکرد محصول و فروش در آینده می شوند. از نظر ارزش ، بازار ایالات متحده بر اساس مجله علوم آرایشی و بهداشتی ، بازار از 19 میلیارد دلار در سال 2000 به بیش از 41 میلیارد دلار در سال 2007 رسیده است. با دو برابر شدن فروش فقط در مدت هفت سال ، می توان انتظار رشد بیشتر در دهه آینده را داشت. بعلاوه ، بازارها همچنان به رشد خود ادامه خواهند داد زیرا شرکت ها همچنان در هنگام تحویل فن آوری ها بهبود می یابند و تقاضای مصرف کننده نیاز به محصولات مراقبت از پوست بهتر و موثر را بر می انگیزد. وقتی نوبت به فرمولاسیون محصولات مراقبت از پوست می رسد ، بیشتر اوقات ، همه چیز در تحویل (Delivery) است!

img

سامانه های دارورسانی از راه پوست

انتقال دارو از طریق پوست به دلیل راحتی و مقرون به صرفه بودن ، به تدریج محبوب می شود. پوست مهمترین مانع مکانیکی در برابر نفوذ بسیاری از مواد دارویی است و به عنوان محلی ایده آل برای انتقال دارو به صورت موضعی و سیستمیک عمل می کند. مسیر موضعی طی دهه های گذشته یکی از راههای مطلوب مصرف دارو بوده است. با وجود محدودیت سیستم های معمول تحویلی موضعی در احتباس ضعیف و فراهمی زیستی پایین. این نقص بر اثر تحقیقات گسترده برای ایجاد سیستم جدید تحویل دارو موضعی با هدف بهبود ایمنی ، اثربخشی و به حداقل رساندن عوارض جانبی برطرف می شود. داروی موضعی به عنوان کاربرد دوز دارویی روی پوست برای درمان مستقیم اختلال پوستی یا تظاهر پوستی بیماری عمومی به منظور محدود کردن اثر دارویی یا اثر دیگر دارو بر سطح پوست ، تعریف می شود. بررسی اجمالی در مورد تحویل از راه پوست ، تکامل اصول جذب از راه پوست و محصولات پوستی با گذشت زمان ، نشان داده است که محصولات می توانند برای اثرات موضعی یا سیستمیک روی پوست استفاده شوند. همانطور که درک ما از آناتومی و فیزیولوژی پوست بهبود یافته است ، این امر باعث پیشرفت فناوری ها برای رساندن موثر و کمی مواد محلول در این سد به سایت های هدف خاص در پوست و فراتر از آن شده است. سیستم های دارویی موضعی شامل انواع زیادی از دوزهای دارویی مانند نیمه جامد ، فراورده های مایع ، اسپری و پودرهای جامد است. بیشترین فراورده های نیمه جامد برای داروی موضعی شامل ژل ، کرم و پماد است. ژل یک شبکه پلیمری متقاطع است که در یک محیط مایع متورم شده است. خواص آن به شدت به تعامل بین پلیمر حالت جامد و جزء liquid مایع بستگی دارد. ژل ها هیچ جریانی با حالت پایدار از خود نشان نمی دهند. فعل و انفعال بین پلیمر و محیط پراکندگی مایع یک شبکه سه بعدی از ذرات فاز پراکنده را بهم می زند. افزایش ویسکوزیته ناشی از درهم آمیختگی و اصطکاک داخلی آن مسئول حالت نیمه جامد است. فرمولاسیون موضعی ژل سیستم تحویل مناسبی را برای داروها فراهم می کند زیرا چربی کمتری دارند و به راحتی از روی پوست پاک می شوند. فرمولاسیون ژل خاصیت کاربرد و ثبات بهتری را در مقایسه با کرم و پماد فراهم می کند. شواهد بالینی نشان می دهد که ژل موضعی یک روش درمانی ایمن و موثر برای استفاده در مدیریت بیماری های پوستی است و برای اقدامات موضعی برای کاهش عوارض جانبی مرتبط با سایر فرم های معمول دوز استفاده می شود. سیستم های دارویی موضعی شامل انواع زیادی از دوزهای دارویی مانند نیمه جامد ، آماده سازی مایع ، اسپری و پودرهای جامد است. بیشترین آماده سازی نیمه جامد برای داروی موضعی شامل ژل ، کرم و پماد است. ژل یک شبکه پلیمری متقاطع است که در یک محیط مایع متورم شده است. خواص آن به شدت به تعامل بین پلیمر حالت جامد و جز liquid مایع بستگی دارد. ژل ها هیچ جریانی با حالت پایدار از خود نشان نمی دهند. فعل و انفعال بین پلیمر و محیط پراکندگی مایع یک شبکه سه بعدی از ذرات فاز پراکنده را بهم می زند. افزایش ویسکوزیته ناشی از درهم آمیختگی و اصطکاک داخلی آن مسئول حالت نیمه جامد است. فرمولاسیون موضعی ژل سیستم تحویل مناسبی را برای داروها فراهم می کند زیرا چربی کمتری دارند و به راحتی از روی پوست پاک می شوند. فرمولاسیون ژل خاصیت کاربرد و ثبات بهتری را در مقایسه با کرم و پماد فراهم می کند. مواد آرایشی گیاهی به عنوان محصولاتی که توسط گیاهان و یا اجزای گیاهی که ترکیبی از بسیاری از مولکولها یا ترکیبات طبیعی است تهیه می شود ، تعریف می شود. در این زمینه ، پارامترهای مهمی که بر کیفیت و ثبات نهایی مواد آرایشی گیاهی تأثیر می گذارند ، مشخصات ورودی های گیاهی ، ساختار فرمولاسیون و فرآیند تولید هستند. علاوه بر تولید مطابق با روشهای خوب تولید لوازم آرایشی (ISO 22716) در صورت داشتن مواد آرایشی طبیعی یا ارگانیک ، باید استاندارد بین المللی مربوط به تعاریف فنی و معیارهای مواد و محصولات آرایشی طبیعی و ارگانیک (ISO 16128) را داشته باشد. سیستم های جدید تحویلی در محصولات آرایشی گیاهی مورد استفاده قرار می گیرند و بین آنها سیستم های تحویل وزیکولار ، خاص و مبتنی بر امولسیون از سیستم های تحویل ارجح تر هستند. از مزایای این سیستم ها برای مواد آرایشی گیاهی می توان به موارد زیر اشاره کرد: افزایش اثر ، بهبود ثبات و کاهش پتانسیل آلرژیک برخی از مواد گیاهی. در نتیجه ، انتخاب یک سیستم دارویی مناسب برای مواد آرایشی گیاهی می تواند باعث افزایش اثر ، پایداری و افزایش ایمنی محصول نهایی شود. علاوه بر این مزایای فوق الذکر ، از آنجا که مواد آرایشی گیاهی پیچیده تر شده اند ، تحقق الزامات کیفی چه در هنگام تولید و چه پس از بسته بندی و در مدت ماندگاری بسیار مهم خواهد بود که نیاز به تحقق ثبات طولانی مدت و ایمنی پوست دارد. انتخاب یک سیستم دارویی مناسب برای مواد آرایشی گیاهی قادر به افزایش اثر ، پایداری و افزایش ایمنی محصول نهایی است. سیستم های تحویل عوامل شیمیایی هستند که ترکیبات فعال را به محل عمل خود می رسانند. آنها عمدتا به دلیل توانایی در بهبود پایداری مواد فعال حساس ، ترکیب بهتر آنها در فرمولاسیون ها ، کاهش پتانسیل تحریک ، نفوذ عالی و خاصیت رهاسازی در محصولات آرایشی و بهداشتی مورد استفاده قرار می گیرند. سیستم های تحویل که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند شامل لیپوزوم ها ، نیوزوم ها ، میکروامولسیون ها و نانو امولسیون ها ، میکرو و نانوذرات ، میسل های پلیمری و کمپلکس های سیکلودکسترین هستند. خصوصیات و اثرات آنها متفاوت است و هر سیستم برای انواع مختلف ترکیبات مناسب است. سیستم های تحویل به طور گسترده ای برای ترکیب ترکیبات ضد پیری ، مانند سفید کننده ها ، عصاره های گیاهی ، آنتی اکسیدان ها و ویتامین ها و همچنین برای فیلترها و مواد معطر UV استفاده می شوند امروزه مصرف کنندگان جهانی بیشتر روی سلامتی و ظاهر خود تمرکز دارند. این روند باعث افزایش تقاضا برای محصولات فرموله شده با مواد طبیعی و مواد مغذی می شود. مواد تشکیل دهنده عملکردی و سیستم های نوآورانه تحویل ، توسعه محصول جدید در زمینه لوازم آرایشی را هدایت می کنند. اکنون تعداد قابل توجهی از فرمولاسیون های نوآورانه در مراقبت های شخصی با مزایای واقعی مصرف کننده و ویژگی های حسی بهینه سازی شده استفاده می شود ، و در نتیجه باعث پیشرفت اقتصادی لوازم آرایشی می شود. سیستم های تحویل لوازم آرایشی و بهداشتی جدید، از ظرفیت های عظیم به عنوان نسل بعدی سیستم های تحویل هوشمند برخوردار هستند.

  • لوگو